Zo gauw Jennifer (26) binnenstapte bij De Woenselse Poort wist ze: hier wil ik werken. Door het open en groene terrein met boerderijdieren – “het is hier heel leefbaar; je zit niet van hek tot hek te kijken” – en door het jonge, leuke team van vaktherapeuten. “Ik kwam thuis bij papa en mama en zei: als ik hier mag werken, waar het zo veilig en vertrouwd voelt, dan is me dat de kilometers waard.” En dus rijdt deze psychomotorisch therapeut elke dag op en neer vanuit Venlo.
Als PMT’er werkt ze lichaamsgericht; in plaats van praten wordt er bewogen. “Het lijf liegt niet. Je kunt nog zo hard nadenken en dingen niet willen voelen, maar je lijf voelt het wel”, zegt Jennifer. En dus helpt ze om hoofd en lijf met elkaar in balans te krijgen. Onder meer door cliënten te spiegelen. “Ik geef terug wat ik bij ze zie in de hoop dat het ze inzicht geeft en realiseren wat ze doen. De problematieken zijn hier gecompliceerd en vaak hebben ze een hutkoffer vol trauma en slechte ervaringen met zich mee. Dus het heeft tijd nodig. Ik blijf altijd nieuwsgierig en open naar ze; combineer mijn harde kant met mijn zachte kant. Zo bouw je vertrouwen op.”
"Hij had het nooit achter me gezocht"
Ze staat bekend om haar directheid. Ze is eerlijk, duidelijk en geeft goed haar grenzen aan. Ook is ze transparant wanneer er bij haar iets speelt wat in de weg zit. “Je krijgt dan ook echt mooie reacties van cliënten; hun empathisch vermogen wordt op zo’n moment aangesproken. En ze zien: jullie zijn ook maar gewoon mensen.” Dat is namelijk weleens anders, zo blijkt uit een recente ervaring met een cliënt: “Een jongen maakt naar mij de opmerking dat ik het maar makkelijk heb gehad in mijn leven. Ik heb hem later die dag opgezocht en vroeg: hoe kom je daarbij? Waar baseer je dat op? Ik zou volgens hem niet weten hoe het is om mensen te verliezen aan middelen, of hoe het is op straat. Ik heb hem toen een en ander over mezelf verteld en hij was helemaal in shock. Hij had het nooit achter me gezocht en dacht dat dergelijke dingen nooit aan de orde waren bij behandelaren. Hij kreeg meer respect voor me en eigenlijk was ik vervolgens de enige die hem echt kon motiveren om iets te doen. Dat was zo’n mooi moment. Zeker bij jonge mannen zoals hij werkt mijn directheid heel goed.”
Jennifer zit hier helemaal op haar plek en voelt zich gezien en gewaardeerd. Misschien iets meer in de buurt komen wonen dan? “Zeker niet, in Venlo ligt mijn hart. En die autoritjes bevallen me prima, dat is lekker mijn afschakelmoment.”
