Vandaag herdenken wij.
In maart 1944 krijgt geneesheer-directeur Mooij de Duitse Sicherheitsdienst op bezoek bij GGzE; toen nog het Rijks Krankzinnigen Gesticht genaamd. Ze komen 4 Joodse patiënten ophalen. In aanwezigheid van zijn stafleden antwoordt de dokter: “Ik heb geen Joden, alleen maar patiënten”. Mooij weigert alle medewerking en wordt daarop gearresteerd en afgevoerd en zal tijdelijk een maand in detentie zitten in Kamp Vught.
Met groot vertoon wordt de volgende ochtend het bestuursgebouw ingenomen door de Duitsers en worden de achtergebleven geneesheren gesommeerd namen vrij te geven van de Joodse patiënten. Met het pistool op de borst bij personeelsleden worden de Joodse patiënten aangewezen. Op 14 maart 1944 worden 24 Joodse patiënten weg gevoerd, naar later blijkt, (tussen)kamp Westerbork.
In juni 2009 worden 24 Stolpersteine (struikelstenen) op het voetpad naar de graven op Landgoed De Grote Beek aangelegd door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. De vierkante kasseien hebben een messing plaatje, waarop de namen staan van de 24 Joodse patiënten.
Vandaag om 12.00u stonden medewerkers en cliënten hierbij stil met een herdenkingsceremonie.
𝘕𝘢𝘮𝘦𝘯 - 𝘓𝘰𝘶𝘪𝘴𝘦 𝘉𝘳𝘰𝘦𝘬𝘩𝘶𝘺𝘴𝘦𝘯
𝘕𝘰𝘦𝘮 𝘥𝘦 𝘯𝘢𝘮𝘦𝘯. 𝘍𝘭𝘶𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳, 𝘴𝘤𝘩𝘳𝘦𝘦𝘶𝘸
𝘢𝘭 𝘭𝘶𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳𝘵 𝘣𝘪𝘫𝘯𝘢 𝘯𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘥 𝘮𝘦𝘦𝘳.
𝘋𝘦 𝘷𝘦𝘭𝘥𝘦𝘯 𝘣𝘭𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯 𝘷𝘰𝘭𝘨𝘦𝘬𝘳𝘶𝘪𝘴𝘵
𝘵𝘰𝘵 𝘢𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘩𝘰𝘳𝘪𝘻𝘰𝘯;
𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘥𝘦𝘻𝘦𝘭𝘧𝘥𝘦 𝘯𝘰𝘦𝘮𝘦𝘳
éé𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 éé𝘯 𝘷𝘦𝘳𝘸𝘰𝘰𝘳𝘥.
𝘞𝘪𝘦 𝘯𝘰𝘦𝘮𝘵 𝘥𝘦 𝘯𝘢𝘢𝘮𝘭𝘰𝘻𝘦𝘯?
𝘕𝘢 𝘷𝘦𝘦𝘳𝘵𝘪𝘨, 𝘷𝘪𝘫𝘧𝘵𝘪𝘨, 𝘻𝘦𝘴𝘵𝘪𝘨 𝘫𝘢𝘢𝘳
𝘯𝘰𝘨 𝘢𝘭𝘵𝘪𝘫𝘥 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘳𝘪𝘤𝘩𝘵,
𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘭𝘢𝘯𝘥𝘬𝘢𝘢𝘳𝘵 𝘶𝘪𝘵 𝘵𝘦 𝘷𝘢𝘢𝘳𝘥𝘪𝘨𝘦𝘯
𝘮𝘦𝘵 𝘵𝘦𝘬𝘦𝘯𝘴 𝘣𝘪𝘫 𝘥𝘦 𝘬𝘶𝘪𝘭𝘦𝘯,
𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘩𝘢𝘯𝘥𝘷𝘰𝘭 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘨𝘳𝘰𝘯𝘥
𝘸𝘢𝘢𝘳𝘪𝘯 𝘻𝘪𝘫 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘣𝘦𝘸𝘢𝘢𝘳𝘥 –
𝘏𝘦𝘵 𝘣𝘰𝘦𝘬 𝘣𝘭𝘪𝘫𝘧𝘵 𝘰𝘱𝘦𝘯.
𝘍𝘭𝘶𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳, 𝘴𝘤𝘩𝘳𝘦𝘦𝘶𝘸 –
𝘦𝘯 𝘭𝘶𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘥𝘦 𝘴𝘵𝘪𝘭𝘵𝘦
𝘸𝘢𝘢𝘳𝘪𝘯 𝘢𝘭𝘭𝘦 𝘯𝘢𝘮𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘨𝘦𝘩𝘰𝘰𝘳𝘥.
